Teksty

Kippo jest narzędziem typu honeypot napisanym w Pythonie emulującym połączenie usługą SSH. Po udanej próbie logowania do serwera, atakujący otrzymuje wrażenie pełnej interakcji z konsolą atakowanej maszyny. Kippo od tego momentu loguje nawiązanie połączenia SSH oraz pełną interakcję atakującego z systemem.

Ataki odmowy dostępu do usługi są niezwykle uciążliwym zagrożeniem – przy odpowiedniej liczbie zasobów agresorzy są w stanie zablokować działanie serwerów obsługujących nawet największe strony na świecie. Mimo że ataki DDoS ewoluują, ciągle zwiększając wolumen danych, to nie można zapomnieć o atakach subtelniejszych, czyli o DoSie warstwy siódmej…
Zapraszam do lektury kolejnego cyklu o atakach DoS.

Deserializacja danych z niezaufanych źródeł zawsze może prowadzić do problemów z bezpieczeństwem. W przypadku PHP, może być furtką do praktycznie każdej podatności webowej (SQL Injection, XSS, Path Traversal, Remote Code Execution itp.). W tekście pokażemy rzeczywistą podatność tego typu w Joomli, w której Object Injection prowadziło do usuwania dowolnych katalogów na dysku.

Nie tak dawno firma złożona z niewielkiego zespołu – Draios – ogłosiła wydanie narzędzia open source, które nazwała sysdig. Pozwala ono na przechwytywanie, zapisywanie, filtrowanie oraz analizę aktywności różnych procesów w systemie Linux. Jak sami autorzy wspominają, łączy ono w sobie takie narzędzia jak strace, tcpdump oraz lsof.

Ten artykuł stanowi rozwinięcie poprzedniego tekstu o XML eXternal Entities (XXE). Przedstawiłem w nim prosty przykład na to, jak parsowanie plików XML może prowadzić do czytania dowolnego pliku z dysku atakowanej maszyny.

Celowo dodany backdoor jest najczęściej stosowanym przez włamywaczy sposobem na pozostawienie sobie możliwości powrotu do skompromitowanej aplikacji sieciowej. Jego podstawową cechą powinna być niewykrywalność, więc kluczową rolę przy jego używaniu odgrywa pomysłowość w „zaciemnieniu” kodu w taki sposób, by na pierwszy rzut oka nie wzbudzał żadnych podejrzeń co do swojego przeznaczenia.

Poszukiwanie XSS-ów w ciasteczkach http jest równie uzasadnione, jak w parametrach GET czy POST. Na takie podatności szczególnie narażone są firmy, które korzystają z wielu subdomen do hostowania swoich stron, wówczas XSS z jednej domeny może być eskalowany do innej (potencjalnie o wyższej istotności). Takie poszukiwania to także świetna okazja do rozwinięcia swoich umiejętności.

Golismero to framework służący do przeprowadzania testów penetracyjnych, napisany w Pythonie. Jest też doskonałym przykładem możliwości, jakie daje użycie Pythona w tego typu oprogramowaniu.

Po krótkim wstępie do narzędzi wspomagających analizę stron internetowych, nadszedł czas na trochę praktyki. Poznajmy kilka tricków, które uprzyjemnią pracę z Chrome DevTools i pozwolą zaoszczędzić nam trochę czasu podczas testowania bezpieczeństwa web–aplikacji. Zacznijmy od panelu Network.

XSS jest jednym z najczęściej opisywanych błędów bezpieczeństwa aplikacji internetowych. Na Sekuraku podatność miała już swój artykuł, było też kilka tekstów o XSS-ach w Google’u, a nawet o wykorzystaniu ich do ataku DDoS. Dzisiaj ciekawy przypadek, nieoczywistego błędu XSS.

Podatności związane z XXE (XML eXternal Entity) ostatnimi czasy zdobywają coraz większą „popularność” w aplikacjach internetowych. Najczęściej wykorzystanie XXE jest sposobem na wykonanie ataku Path Traversal, czasem może jednak dawać większe możliwości. Przyjrzyjmy się tematowi z bliska.

Analiza kodu stron internetowych może być koszmarem – mieszanina HTML/JS/CSS jest często plątaniną wielu bibliotek, kontekstów, zdarzeń oraz zmiennych, w których łatwo się pogubić. Zniechęca to nie tylko web developerów, ale również inżynierów bezpieczeństwa, do przeprowadzania szczegółowej inspekcji kodu, który zostaje zwracany przez serwer web aplikacji. Poznajmy kilka sztuczek, które ułatwią analizę elementów budujących współczesne strony internetowe.

Czy możemy jeszcze korzystać z przeglądarki, która nie pozwala sieciom reklamowym budować bazy naszych zwyczajów podczas surfowania w Internecie?
Nie jest to takie trudne, wystarczy zainstalować odpowiednio skonfigurowane dodatki.

Praktycznie wszystkie powszechnie używane dziś frameworki są zabezpieczone przed atakiem HTTP Response Splitting. „Prawie” robi czasem dużą różnicę – w tekście pokażemy realny przykład podatności HTTP Response Splitting w google.com

W poprzednim wpisie poświęconym tworzeniu narzędzi w Pythonie przedstawiłem kilka prostych skryptów korzystających z modułów sys, os oraz httplib. W tym wpisie „zejdziemy” nieco niżej i zobaczymy, jak tworzyć skrypty, które komunikują się z siecią przez sockety.